Tuvalet eğitimi mi? Cık cık! Başlık bir kere yanlış, neyi, kimi eğitiyorsunuz? Bu, bana ve arkadaşlarıma yapılan büyük bir hakarettir. Tuvalet eğitimi hayvanlara verilir, insanlara ise alışkanlık kazandırılır. Şuna tuvalet alışkanlığı deyin de tatlıya bağlayarak başlayalım konuşmaya. Yoksa salonun en güzel köşesine 'Bi ortaya karışık'...Bitersiniz, benden uyarması
Efendim, herkesin şahsına münhasır bir tuvalet gelişimi var, benim ki de onlardan biri. Çok uzun zamandır annem beni alıştırmaya çalışır durur. Almışlar bir lazımlık ( neyime lazımsa !), yeni bir oyuncak zannettim. Konuşmaların içeriği .oka doğru kayınca anladım, bu şey oyuncak değil. ''Aman da bak, bebek ne kadar güzel çişini yapıyormuş, aa bak poposunu da sildik, güzel kakalar, tatlı kakalar, bak baba da yapmış tuvaletini, aferin sana baba, ne kadar da güzel başardın, bravo''... Evde bir bayram havası, hadi el ele tutuşup sevinelim, coşalım. Yok yok, daha fazla anlatamayacağım! Düşündükçe sinirleniyorum. Çocuk mu zannediyorlar bunlar beni? Size unutulmaya yüz tutmuş bir anımı anlatayım iyisimi.
18 aylıkken radikal bir kararla, bezim annem tarafından zorla çıkarıldı ve ben külot giymeye zorlandım. O külot, tabi ki üzerime giydirildiği gibi kuru olarak kalmadı. Normal zamanlarımda, kakaların bezden dışarı akmasının, çişimin kapasitesini doldurarak bezden çıkıp iç çamaşırını ıslatmasının bile beni rahatsız etmediği düşünülürse, evet, tahmin ettiğiniz gibi aynı şeyi küloduma yapmak ta beni rahatsız etmedi. 10 dk da çişini yapan ben, kaloriferin üzerinde duran ıslak külotlarım ve annemin sıyrılmaya az kalmış sinirleri ile süper bir voltran oluşturmuştuk. Olmasına vardı bir terslik ama bana kalırsa o terslik sadece annemdeydi. Neden bezi çıkardı ki şimdi? Anlam veremiyordum. Her 5 dk da bir, binbir dil dökerek lazımlığa oturuyor, lazımlıktan kalktığım 2 dakika içerisinde çişimi altıma yapıyordum. Valla bilerek yapmıyordum. Gözlerimle gördüklerim hariç, alt tarafımda olan bitenle ilgili hiç bir fikrim yoktu. Sürekli bir bekleme halindeydik çünkü üçerden on sekiz kere yıkanan külotların kuruması gerekiyordu. Çişimin gelip gelmediğini yüzümden anlaması için sürekli yüzüme bakıp peşimde dolanıyor, kuytu köşelere yapma hayallerimin önüne geçiyordu. Evimizde bilimum köşelerde oluşan göletler ile banyo arasında bilmem kaçıncı Avrasya maraton koşusu yaşanıyordu.
Akşama doğru, giyeceğim pijama kalmayınca, külotla evin içinde dolanıyorken, birden bacaklarımın arasından yere doğru inen sıcak bir sıvı hissettim, tam anlamıyla şok oldum, bakakaldım. An işte o andı, fırsattan istifade annem artık bana pijama giydirmedi anlayayım diye! Pijama da gidince, foyam ortaya çıkmıştı. Off, evet açıklıyorum, anlamıştım ben çoktan çişin benden geldiğini ama tutmayı bilmiyordum işte. Her şeyi söyleyecek kadar büyümüş olabilirdim ama bu fizyolojik bir şeydi ve ben tutamıyordum ne yapayım. Belki devam etsek alışabilirdim, alışırdım da çok büyük ihtimal. Ama annem, zamanı var daha demek ki diyerek fazla üstelemedi. Sabah 9.00 da babam halıların kaldırılması ile başlayan serüven, akşam 5.30 gibi cinnete 5 kala son bulmuştu. Ohh, başladığı gibi bitmişti, aniden... Bezin gözünü seveyim. O günden sonra yaklaşık bir hafta kadar, bezime çişimi yapıyorken yere eğilip baktım, yine göl oldu mu diye. Halime gülsem mi ağlasam mı ben de bilemedim.
Bir kaç ay sonra tekrar başlamak üzere, annem konunun üzerine kalııııın bir sünger çekti. Tabi ben de o süngerin üzerine yapmaya devam ettim;)
0 Yorum Yaz “Tuvalet eğitimi/alışkanlığı”